تربیت یک نوجوان حرف گوش نکن و لجباز به دلایل زیادی بسیار مشکل است. مطالعات مشاوره نوجوان نشان داده‌ است که والدین نوجوانان لجباز سطوح بالایی از استرس و کاهش سلامت روانی خود را تجربه می‌کنند. اما این بدان معنا نیست که والدین نوجوانان درمانده هستند.

چگونه با یک نوجوان لجباز ارتباط برقرار کنیم؟

با نوجوانتان همدل و همراه باشید.

خود را به جای فرزند نوجوان خود بگذارید، اما احساسات و هیجانات وسرکشی های آنها را تایید نکنید!.
همیشه تلاش کنید احساسات نوجوان خود را درک کنید تا با جلب اعتمادشان به موقعیت های آنها نزدیک شوید. اگر احساسات نوجوان خود را نادیده بگیرید، ممکن است او احساس طرد شدن پیدا کند.
همدلی خوب است، اما «درگیر شدن با احساسات آنها» خوب نیست. نوجوان شما به نگاه عاقلانه شما نیاز دارد که صدای عقل سلیم او باشید. اجازه ندهید با درگیر شدن احساسات خود یا نوجوانتان، از فکر کردن و رفتار مسئولانه غافل شوید.

از قضاوت کردن بپرهیز کنید

نوجوان شما در حال آزمایش تجربیات جدید برای کشف هویت خود است. آن را بی جهت ناامید نکنید. ممکن است فعالیت‌ها، لباس‌ها یا علایق جدید نوجوان خود را تأیید نکنید، اما از انتقاد از آنها اجتناب کنید. بخشی از تربیت یک نوجوان لجباز یادگیری این کته است که برخی اوغات نوجوان حرف گوش نکن خود را رها کنید.
با پذیرش تجربیات نوجوان خود، او را به عنوان یک بزرگسال مستقل به رسمیت بشناسید.

به نوجوان خود افتخار کنید.

وقتی والدین یک نوجوان لجباز دارند، به راحتی تمام کارهای خوبی که ممکن است انجام دهد را فراموش می کنند. اشتباهاتش باعث می شود،او به عنوان یک نوجوان حرف گوش نکن شناخته شود. به همین دلیل کارهای مثبت او مورد توجه قرار نمی گیرند. با ابراز قدردانی از اقدامات مثبت نوجوانتان، می توانید به فرزند خود اعتماد به نفس بدهید و او را برای انجام دادن رفتار خوب بیشتری تشویق کنید.
اگر بیشتر به لجبازی نوجوان خود توجه منفی داشته باشید، ممکن است به این باور برسد که او فقط اشتباه می کند. اگر کارهای خوب او را نادیده بگیرید، ممکن است باور کند که مهم نیست که چه کاری را انجام می دهند. چه خوب رفتار کند و چه بد یکی است!

برای کمک روی شما حساب باز کند

در دسترس بمانید .معمولاً کودکان با رسیدن به سنین نوجوانی کمتر با والدین خود صحبت می کنند.این بدان معنا نیست که نوجوانان حرف نمی زنند. این فقط به این معنی است که شما دیگر تصمیم نمی گیرید چه زمانی آنها صحبت کنند.

نوجوان شما ممکن است بخواهد فقط زمانی که ناراحت است صحبت کند. در نتیجه گفتگو را به بعد از آن موکول نکنید. شاید این تنها فرصت شما باشد که این موضوع را بفهمید. شما به عنوان والدین باید کاری کنید که نوجوانتان بداند که وقتی می خواهد صحبت کند همیشه در دسترس او هستید.

از نوجوانتان مشاوره بگیرید!!!

نظرات نوجوان خود را جویا شوید. اگر می خواهید با نوجوان خود ارتباط برقرار کنید اما حس می کنید با او مخالف هستید، از نوجوان خود بخواهید که در مورد علایق جدیدش با شما صحبت کند. به اشتراک گذاشتن نظرات موافق و مخالف، بحث ها گفتگوهای های آینده را آسان تر می کند.
نوجوان خود در نقش یک متخصص قرار دهید تا او احساس احترام و باهوشی داشته باشد. این نکته در ایجاد استقلال سالم برای یک نوجوان لجباز نقش کلیدی دارد.

یک ساختار انعطاف پذیر در خانواده ایجاد کنید

ساختار خانواده و زمان خانواده را برای نوجوان حرف گوش نکن خود منعطف کنید. اگرچه نوجوان لجباز شما ممکن است استقلال خود را بخواهد، ولی بسیار مهم است که ساختاری را ایجاد کنید که او را به خانواده متصل کند.

روابط دوستی نوجوان خود را بپذیرید. با این روش نه تنها با نوجوان خود ارتباط برقرار می کنید، بلکه مطلع می شوید که چه کسی بر رفتار نوجوان شما تأثیر می گذارد. دوستان نوجوان خود را در فعالیت های خانوادگی درگیر کنید.

زمان های خانوادگی ایجاد کنید. روال هایی مانند شام و سفرهای خانوادگی، نوجوان شما را به یک واحد خانوادگی فعال متصل می کند. نزدیک نگه داشتن نوجوانتان به خانواده حیاتی است و فرزند شما به احتمال زیاد از حمایت های شما قدردانی خواهد کرد حتی اگر آن را نشان ندهد.

برای رفتار های نوجوانتان قوانین اساسی تنظیم کنید

قوانین خود را روشن کنید. همانطور که فرزند شما رشد می کند و تغییر می کند، قوانین نیز باید تغییر کنند. بیشتر نوجوانان انتظار دارند که مستحق درجه بیشتری از استقلال باشند و والدین باید آن را (در حد منطق) بپذیرند. مذاکره درباره موضوعاتی مانند «حق داشتن اتاق شخصی» ممکن است دشوار باشد، اما ارزشش را دارد.

نوجوان لجباز شما نباید قوانین شما را حدس بزند. باید برای او روشن باشد. نوجوان شما از خود می‌پرسد که آیا هنوز منع رفت و آمد دارد، هنوز باید کارهای خانه را انجام دهد و مواردی از این دست. قوانین جدید را شفاف کنید. عدم بحث در مورد چگونگی تغییر قوانین به ناچار منجر به تضاد خواهد شد.
به نوجوان خود توضیح دهید که چرا قوانین همان هستند که هستند. حتی اگر نوجوان شما موافق نباشد، مهم است که او بفهمد که قوانین خودسرانه نیستند.

صبور باشید عصبی نشوید

وقتی نوجوان شما را نادیده می گیرد، می تواند ناامید کننده باشد، اما عصبانی نشوید. با آرامش درخواست های خود را تکرار کنید تا زمانی که نوجوانتان رعایت کند.
تنبلی یا فراموشی نوجوان خود را با عصیان اشتباه نگیرید.

در برخورد با لجبازی نوجوان عجول نباشید

اگر عجله داشته باشید احتمالاً به نتایج فوری نخواهید رسید. اما اگر پایدار و ثابت بمانید، به احتمال زیاد به نتیجه دلخواهتان دست خواهید یافت.
تمریناتی مانند یوگا یا مدیتیشن را امتحان کنید تا به شما در آرامش کمک کند. اگر صبور و آرام باشید، احتمال بیشتری وجود دارد که نوجوان شما به همان شیوه پاسخ دهد

مسائل مهم را نادیده نگیرید.

وقتی فرزند شما نوجوان شد، وقت آن است که در مورد مسائل دشواری مانند مواد مخدر و رابطه جنسی صحبت کنید. این گفتگوها را به تعویق نیندازید زیرا آنها خطرناک هستند.
اگر قبلاً با نوجوان خود “گفتگو” نکرده اید، وقت آن رسیده است. در مورد رابطه جنسی به عنوان بخشی طبیعی از زندگی صحبت کنید. صادق و بدون قضاوت باشید.

مطالعات روانشناسی نوجوان نشان می‌دهد که نوجوانانی که با والدین خود در مورد رابطه جنسی صحبت کرده‌اند، بیشتر در فعالیت‌های خود مسئول هستند. حتماً بحث در مورد بیماری های مقاربتی، پیشگیری از بارداری، رضایت، و عناصر احساسی رابطه جنسی را در میان سایر موارد لحاظ کنید.
مواد مخدر و الکل باید با همان حساسیت جنسی مورد بحث قرار گیرند. افکار نوجوان خود را در مورد مصرف مواد مخدر و الکل بپرسید. به نوجوان خود اجازه دهید بداند در مورد این موضوع در چه موضعی هستید و تصمیم بگیرید که چگونه به سؤالات مربوط به استفاده گذشته یا حال خود پاسخ دهید. در نهایت، مطمئن شوید که به مسائلی مانند فشار همسالان، اثرات سلامتی، و اختلال در رانندگی توجه کنید.

در مورد خطاهایش او را بازخواست کنید

سوال بپرسید. به جای اینکه تصور کنید چرا نوجوان شما قوانین را زیر پا گذاشته است، سؤالاتی از این قبیل بپرسید: «دلایل شما برای انجام این کار چه بود؟»

] نوجوان شما باید در مورد موقعیت فکر کند و ممکن است بدون نیاز به توضیح شما خطای خود را بفهمد.
اشکالی ندارد که نوجوان شما احساس گناه کند. اگر نوجوان شما تشخیص دهد که چرا کاری که انجام داده اشتباه بوده است، احساسات ناشی از این درک ممکن است به عنوان تنبیهی مؤثرتر از مجازاتی باشد که توسط والدین اعمال می شود.

برای رفتارهایش محدودیت های کوتاه مدت اعمال کنید.

تنبیه مناسب به مدت چند ساعت یا چند روز بسته به تخلف می تواند بسیار موثر باشد.
تنبیه‌های طولانی‌تر اغلب این احتمال را افزایش می‌دهد که نوجوان شما در پاسخ به آن عمل کند. اما اگر نوجوان شما پایان تنبیه را ببیند، به احتمال زیاد آن را می پذیرد.

منطقی رفتار کنید

منطقی باشید نوجوان شما باید تنبیه شما را به عنوان پاسخی معقول به نقض قوانین خود بداند. اگر به احساسات خود اجازه دهید مجازات را تعیین کنند، نوجوان شما احتمالاً مجازات شما را خودسرانه و بی رحمانه می بیند.
نمونه ای برای نوجوان خود باشید. به نوجوان خود راه های سازنده ای را برای مقابله با تعارض آموزش دهید تا او الگوی سازنده ای برای نحوه عمل در روابط آینده داشته باشد.

دلیل ناراحتی خود را از رفتارش روشن کنید

خاص باشید. هنگام پرداختن به نگرانی های خود، انتخاب زبان شما می تواند به طور چشمگیری بر مکالمه تأثیر بگذارد.
دقیقاً دلیل ناراحتی خود را مشخص کنید. استفاده از عبارات کلی مانند “غیر مسئولیت پذیر” باعث می شود نوجوان شما احساس کند که مورد حمله قرار گرفته است. در عوض، تخلف خاص را مشخص کنید.

مجازاتی که تعیین می کنید را حتما اجرا کنید

اگر مجازاتی را تعیین کنید و در نهایت آن را دنبال نکنید، اعتبار شما آسیب می بیند.

نوجوان شما ممکن است فکر کند که می تواند با این رفتار کنار بیاید و حتی بیشتر شما را به بازی بگیرد.

به راحتی خسته و آشفته نشوید

پس از یک روز طولانی، ممکن است وسوسه انگیز باشد که به نوجوان خود اجازه دهید از زیر پا گذاشتن یک قانون فرار کند. با این حال، اگر نوجوان شما احساس کند که قوانین به طور خودسرانه اجرا می شوند، کمتر احتمال دارد که آنها را جدی بگیرد.

سخنی از مشاوران آویژه

نوجوانی سنی است که در آن شما با نوسانات خلقی و تغییرات هورمونی فرزندتان مواجه می شوید. در این سن، فرزند شما ممکن است دقایقی را شاد بوده و ناگهان بدون دلیل غمگین شود. تغییرات هورمونی و ساختاری بدن باعث می شود که او نوسانات خلقی زیادی را داشته باشد. در این سن افراد به شدت لجباز، پریشان، مضطرب و … می شوند. شاید شما با فرزند خود با مشکل رو به رو شوید و او دیگر مانند دوران کودکی تمام حرف ها و نصیحت های شما را گوش نداده و اجرا نکند. این تغییرات در این سن کاملا طبیعی است. پس سعی کنید فرزند خود را درک کرده و با او همدلی کنید. شما با استفاده از روابط دوستانه و صمیمانه بهتر می توانید با لجبازی نوجوانان و حرف گوش ندادن آنها مقابله کنید. اگر همچنان نمی دانید که چگونه با پسر نوجوان و یا دختر نوجوان خود باید رفتار کنید، به شما توصیه می کنم از یک مشاوره خانواده در این زمینه کمک بگیرید. مشاوره خانواده می تواند به شما کمک کند تا ارتباط سالم و مفیدی را با فرزند خود در سن نوجوانی برقرار کنید.